Als kind had ik maar een grote wens.... een hele grote teddybeer. Op sinterklaasavond lang geleden zaten mijn broertje en ik onder de tafel. Wachtend tot we de deurbel hoorden en het gebonk op de ramen. Spanning alom natuurlijk, want na dit tafereel stonden er opeens een heleboel kadootjes in de gang. Die avond ging mijn langgekoesterde droom in vervulling... hij zat erbij, een teddybeer, toen bijna net zo groot als ik. Hij mist inmiddels een oog na zo'n 40 jaar, maar ik heb hem nog altijd. Net als al die andere kleine exemplaren die allemaal op hun beurt een herinnering of betekenis hebben uit het verleden. Ze staan met z'n allen te pronken in mijn werkkamer, en hebben hun eigen plekkie bij elkaar. Ze blijven leuk, altijd........, met de mooie herinneringen die erbij horen.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten